Mobile Taxi

จากการเดินทางไปลาวใต้ครั้งล่าสุด ประสบการณ์ต่างแดนครั้งนี้มีเรื่องน่าจดจำอยู่หลายอย่างเหมือนกันนะ


ไม่ว่าจะเป็นความสวยงาม และน่าอัศจรรย์ของธรรมชาติ สภาพชุมชน ผู้คนที่ได้เจอะเจอ อาหารที่แสนอร่อย และยานพาหนะที่น่าจดจำจากเมืองปากเซ แขวงจำปาสัก ประเทศลาว


พวกผมต้องเดินทางกลับมาที่ด่านช่องเม็ก เพื่อผ่านเข้าแดนประเทศไทยและขับรถกลับบ้าน ซึ่งระยะทางก็ไม่ได้ไกลมากหรอก ประมาณ สัก 40 กิโลเมตรเห็นจะได้การเดินทางกลับมาชายแดนไทยนั้นมีสองวิธีด้วยกัน คือนั่งรถโดยสารประจำทางระหว่างประเทศ ที่วิ่งระหว่างปากเซ-อุบลราชธานี กับการนั่งรถแท็กซี่จากตลาดดาวเรืองมาที่ช่องเม็กพวกเราปรึกษากันขนานใหญ่ ตกลงกันว่าจะไปนั่งรถโดยสาร แต่ไม่ว่าจะสอบถามใคร ทำไมเที่ยวรถมันไม่เหมือนกันเลยสักคน บ้างว่า 12.30 13.00 13.30 14.00 และ 14.30


พวกเราจึงตัดสินใจว่าจะไปที่ขนส่งกันเลยแล้วกัน พอไปถึงกลับปรากฏว่ามีรถรอบ 15.00 ซึ่งกว่าจะกลับถึงคงแทบตกเครื่องดังนั้นแผนจึงถูกเปลี่ยนอย่างกระทันหัน พสกเราไปแวะท่ารถแท็กซี่ที่ตลาดดาวเรือง เท่าที่ทราบมาค่าโดยสารคนละ 100 แต่ต้องรอให้ครบ 6 คนถึงจะออก แต่ถ้าอยากไปเร็วก็เหมา ราคา 450 บาท ซึ่งก็ไม่แพงนะ รับได้


เมื่อไปถึงท่ารถ สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าคือรถแท็กซี่เบนซ์ และยี่ห้อหรูหลายยี่ห้อจำนวนมาก หลากสี สภาพดี (กว่านี้มีอีกไหม) คาดว่ารถเหล่านี้คงเข้ามาในประเทศลาวเกือบร้อยปีเห็นจะได้แถมยังเป็นรถแท็กซี่มือถือ เพราะว่าตลอดเวลาเราต้องเอามือหนีบถือประตูเอาไว้ด้วยเพราะปิดประตูทีนึงแทบหลุดเป็นชิ้นแล้ว แอร์ก็เป็นแอร์ธรรมชาติ อากาศก็สุดร้อนอบอ้าว


พวกเราเห็นตรงกันว่าถึงเวลาต้องทำประชามติอีกคราแล้ว สรุปได้ว่าเราควรโทรหาไกด์ที่เจอเมื่อวารแล้วปรึกษา ผลออกมาว่าเราเหมารถไกด์แหละให้ขับมาส่งที่ด่านช่องเม็ก เลยหมดไป 700 บาท สะใจดีทีเดียว


เห็นไหมล่ะ อย่างน้อยประสบการณ์กับแท็กซี่มือถือก็น่าจดจำไม่น้อย





K-Jay