วันที่ 21 ธันวาคม 2551
วันนี้นอกจากจะไปสัมภาษณ์ซะสองเทปที่วัดสังฆบารมี Eslöv แล้วตอเย็นยังต้องถ่อสังขารไปสัมภาษณ์ต่ออีกสองเทปที่ Malmö อีก
ไอ้ที่จะเล่าเนี่ยะก็คือ
งานนี้ต้องไปสัมภาษณ์เจ้าของร้านอาหารกับแอดมินเว็บบ้านไทย ที่ Malmö งานนี้กว่าจะไปถึงก็มีอุปสรรคมากมาย เพราะตอนแรกตีตั๋วรถไฟจาก Eslöv กลับมาลุนด์แล้ว กะว่าจะลักไก่นั่งเลยลุนด์ไปป้ายนึงเพื่อลงที่ Malmö เลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลาและเสียเงิน (กะว่าหน้าด้านเลยอ่ะ) แต่หลังจากคำนวณไปมาถ้าโดนจับได้มันจะไม่คุ้มเพราะอาจสิ้นเนื้อประดาตัวได้ เลยไม่เอาดีกว่า ยอมเสียเวลาเป็ยคนดีศรีประจันต์
งานนี้เลยต้องลงที่ลุนด์กลับมาที่ห้องเพื่อล้างหน้าล้างตาสักนิด ออกไปใหม่จากหออีกครั้ง
วันนี้มันเป็นวันแ่ห่งการคลาด หรือพลาดตลอด เริ่มจากพอเดินเกือบถึงป้านรถเมล์รถก็แล่นผ่านหน้า ไปถึงสถานีรถไฟ รถไฟก็ออกตัวผ่านหน้าไป พลาดตลอด กะว่าจะไปให้ถึงที่มาลเมอะตอนสักสามโมงเย็น สรุปสี่โมงแล้วยังนั่งรถไฟหวานเย็นอยู่เลย
ไปถึงมาลเมอะ มืดอีกแล้ว ฝนก็ตก ดีนะโทรบอกเพื่อนที่จะมาให้สัมภาษณ์มารับที่สถานีรถไฟ เลยสะดวกหน่อย
การสัมภาษณ์วันนี้ก็สัมภาษษ์เพื่อที่เป็นแอดมินเว็บบ้านไทย กับเจ้าของร้านอาหาร เลยควบไปที่สถานที่เดียวเลยคือร้านอาหารกรพงษ์ที่มาลเมอะ
ปัญหาก็คือวันนี้อ่ะมันมืดแล้ว พอถึงร้าน ร้านก็เป็นไฟสลัวๆ อีก กะว่าชวดแล้ว เพราะลองถ่ายออกมาหน้าตาดำเหมือนกันหมดทั้งพิธีกรและผู้ให้สัมภาษณ์
เลยเปรยๆ กับเจ้าของร้านไป ที่ไหนได้ พี่แกบอกเดี๋ยวจัดการให้ ว่าแล้วแกเอาสปอร์ตไลท์ พร้อมรีเฟล็กซ์ชุดใหญ่มาจัดตั้งสาดแสงให้ซะประหนึ่งกลางวัน สร้างความงุนงงอย่างเต็มที่ว่า พี่เอาไว้ทำไรอ่ะ ชุดนี้ ทำไมถึงมีอ่ะ ร้านก็ไม่ใช่สตูดิโอถ่ายรูปซะหน่อย
เจ้าของร้านตอบให้คลายสงสัยว่า "อ๋อ ซื้อมาไว้ถ่ายรูปเล่นน่ะ"
ตายๆๆๆๆๆๆ รวยนะจ๊ะ
No comments:
Post a Comment