ความทรงจำของคนเรานั้นเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ ในทางธรรมะ จะเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้ เป็น " สัญญา"
สัญญา อธิบายง่ายๆ ว่าเมื่อเราทำอะไร หรือมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นกับชีวิตเราแล้ว สิ่งเหล่านั้นจะถูกจดจำไว้ อยู่ที่ว่าเราจะนึกถึงได้หรือเปล่า แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นจะยังคงถูกจดจำอยู่เสมอ
ตัวอย่างเช่น หลายคนอาจจะเคยได้ยินว่า เมื่อคนเราใกล้ตาย ในเสี้ยววินาทีนั้น จะมีภาพเหตุการณ์ในอดีต ไม่ว่าทำดีทำชั่วปรากฏขึ้นมาให้เราเห็น แม้ว่าเหตุการณ์เหล่านั้นบางที่เรากลับลืม และไม่เคยนึกถึงมากว่าค่อนชีวิตแล้วก็ตาม ดังนี้ สิ่งเหล่านี้ยังถูกบันทึกไว้ไม่ได้ถูกลบไป
ความทรงจำของเราจึงมีคุณค่าเสมอ ต่อตัวเรา
หากแต่บางทีเราได้ลืมมันไปแล้ว............
ผมอยากให้ทุกคนคิดถึงความทรงจำดีๆ และร้ายๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต เพราะในชีวิตคนเราใช่เพียงแต่มีสิ่งที่ดีๆ ผ่านเข้ามาเสียเมื่อไหร่
ผมอยากให้ทุกคนลองนั่งเงียบๆ นึกถึงความทรงจำในอดีต แล้วลองจับความรู้สึกว่าตนที่นึกถึงนั้น เรายิ้ม หรือ เศร้า หรือร้องไห้
ผมได้ลองทำอย่างนี้มานานแล้ว นานพอที่จะบอกทุกคนได้ว่าสิ่งนี้มีคุณค่ากับจิตใจของคุณมาก
ผมได้บันทึกความทรงจำของผม เป็นตัวหนังสืออยู่บ้างเท่าที่ผมจะจำได้ ในบล็อกอีกบล็อกของผม แต่ไม่ได้เปิดให้ทุกคนที่รู้จักผมอ่าน แต่ตอนนี้ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะเผยแพร่ความทรงจำของผมแก่ทุกคน
บางคนอาจคิดว่ามันดูเหมือนน่าขัน หรือน้ำเน่า แต่ว่าผมแค่หวังว่าอย่างน้อยแง่คิดเล็กๆ ใน K-JAY's Memories : http://knui.blogspot.com/ นี้ จะมีส่วนสร้างความรู้สึกในความทรงจำดีๆ ของทุกคน หรือสร้างความทรงจำดีๆ ให้แก่ทุกคนได้บ้างเท่านั้น
K-Jay / Kitmarc / Knui / หนุ่ย
No comments:
Post a Comment