อ่านนิยาย แล้วย้อนดูตัว

ตอนนี้ผมก็ห่างหายจากการอัพเดทไปนานเลย ไม่ใช่เพราะว่าเรียนหนักหรอกนะ แต่เห็แค่ชื่อเรื่องก็พอจะเดาๆ ได้แล้ว



ใช่แล้วครับ ตอนนี้ติดนิยายงอมแงม เป็น นิยายออนไลน์ น่ะครับ



อ่านมันตลอดวันเลย แทบจะไม่ได้นอนเลย



แอบคิดเหมือนกันว่า หากอ่านหนังสือเรียนน่ะ ให้มันได้อย่างนี้สิ!!!!



ตอนนี้ก็อ่านจบหมดแล้ว น่าแปลกใจมากว่า ทำไมมันกลับทำให้ผมมีกำลังใจในการดำเนินชีวิตมากขึ้น เริ่มอยากค้นหาสิ่งใหม่ๆ ที่กำลังเผชิญอยู่ที่นี่????



วันนี้ผมก็เลยได้นั่งคิด นั่งอยู่กับตัวเองสักครู่ ก็เลยเริ่มฉุกคิด เรื่องต่างๆ รวมทั้งมันกลับสร้างหรือรื้อฟื้นความมั่นใจในตัวเองกลับมาจนเต็มเปี่ยม




จนตอนนี้ผมได้คิดเรื่องต่างๆ มากมาย (จนน่าแปลกใจ) ความมั่นใจที่เคยหดหายก็ฟื้นกลับมาจนรู้สึกว่าผมมีภูมิคุ้มกันความผิดหวังมากขึ้นมากทีเดียว




เอาละครับ วันนี้เช้าแล้ว ชืวิตวันใหม่เริ่มต้นขึ้นแล้ว ผมพร้อมแล้วที่จะก้าวออกจากบ้าน (หรือห้องของผม) อย่างเต็มเท้า มองไปข้างหน้า และก้าวไปอย่างมั่นคงครับ



ที่มาเขียนเรื่องนี้ไว้ ก็เหมือนการแบ็กอัพความรู้สึกตอนนี้ไว้ เพราะว่า อย่างน้อยหากเมื่อไหร่ วันใดที่ผมกำลังใจหดหายไปอีก เดินแกว่งไปมา เหมือนคอมพิวเตอร์โดนไวรัส เมื่อได้ย้อนกลับมาอ่านที่แบ็กปัพนี้มันคงจะทำให้ผมกลับมาเดินได้อย่างมั่นคงอีกครั้ง