Walking in the wind

วันนี้จะมาเล่าเรื่องการเดินครับ



มาอยู่ที่นี่อย่างที่เคยบอกว่าไปไหนมาไหนมันสะดวกไปหมด ทั้งรถเมล์ รถไฟ อยากไปไหนก็ไปได้ แต่ว่าค่าใช้จ่ายมันก็เยอะ ผมก็เลยเลือกที่จะใช้การเดินดีที่สุด ประหยัดแถมยังได้ออกกำลังกายไปในตัวด้วย



การเดินไปโน่นนี่ ก็ดี ไปเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบร้อน อากาศก็เย็นสบาย เดินนานเท่าไหร่ก็ไม่มีเหงื่อ



จนกระทั่งเมื่อสองวันก่อน..................



ผมจะต้องเดินไปคณะเพื่อเรียนตอนบ่ายโมง ก็กะเวลาเอาวะ เดินก็ประมาณ 20 นาที ค่อยๆ ไปถึงพอดีเวลา เพราะวันนี้เป็นการเรียนวิชาใหม่วันแรก และสำคัญเสียด้วย เลยไม่อยากพลาด (แถมมีเช็คชื่อเข้าเรียนอีก) จากนั้นก็จัดแจงเตรียมตัวออกเดินไปอย่างสบายใจ



ตามเวลาที่กำหนด ผมก็ออกจากบ้านอย่างสบายใจ เพราะเวลา 20 นาที เนี่ยะ เหลือๆๆ




อากาศวันนี้ท้องฟ้าแจ่มใส ไม่มีแดด แต่ลมแรง!!!!!



ผมเดินไปสักพัก นานพอควร แต่พอดูระยะทางเอ๊ะ ทำไม่ยังไม่ได้ครึ่งทางเลย เลยเริ่มเฉลียวใจ???????



มาถึงบางอ้อ เอ้าเดินก้าวนึงก็เป๋ไปซ้าย เดินอีกก้าวเป๋ไปขวา เดินอีกก็มีหยุดบ้าง มีดึงโช้คไปข้างหลังบ้าง สรุปแล้วได้ที่ช้าเพราะลมพัดไปซ้ายบ้าง ขาวบ้าง เข้าหน้าบ้าง ผงะซะหลายเที่ยว



เวลาก็ผ่านไป ตามกำหนด 20 นาทีใกล้บรรลุ แต่ยังไปไม่ถึงไหน ขาเริ่มเกร็ง อยากจ้ำอ้าวก็ไปไม่ได้ เดินสองถอยหนึ่งไปประดุจกำลังเต้นลีลาศ (กับคุณครูบุญเลิศลีลาศ สยามสแควร์ แอบเก่านะเนี่ยะ)



กว่าจะถึงคณะล่อไปเกือบครึ่งชั่วโมง ดีนะว่าอาจารย์มาช้า เลยทันเรียนพอดี



แต่ตลอดสองชั่วโมง จิตใจกลับไม่ค่อยอยู่กับการเรียนเพราะว่า "ปวดขา" ตะคริวจะขึ้นเอาอ่ะ



สรุปแล้ว บทเรียนครั้งนี้ทำให้รู้ว่า เดินเล่นเดินกินลมที่นี่ ไม่มีจริง!!! เพราะที่นี่เราไม่ได้กินลม แต่ลมน่ะ กินเรา