ตั้งแต่มาผมไม่ค่อยมีเวลาที่จะนั่งอยู่เฉยๆ อยู่นิ่งๆ กับตัวเองเท่าไหร่นัก ทั้งที่ก่อนหน้านี้ผมมักจะหาเวลาที่จะอยู่กับตัวเองให้เท่าที่โอกาสอำนวย
วันนี้ผมมีโอกาสที่จะได้นังคิดอะไรเพลินๆ อยู่คนเดียวโดยไม่มีเรื่องการเรียนต้องคิดอะไรมาก เพราะอาทิตย์นี้ผมไม่มีเรียนแล้ว มีอีกทีก็อาทิตย์หน้าเลย
วันนี้ทั้งวันผมจึงไม่ได้ทำอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันเท่าไหร่นัก นอกจากการนั่งคิดและจัดระเบียบชีวิตให้กับตัวเอง ตลอดถึงวางแผนการดำเนินชีวิตที่ประเทศสวีเดนนับจากนี้เป็นต้นไปจนกว่าการเรียนในปีแรกนี้จะสิ้นสุดลงราวๆ เดือนมิถุนายน ปีหน้า
บางครั้งผมคิดว่าผมเริ่มชินกับการใช้ชีวิตที่นี่ เพราะก็อยู่มาเกือบสองเดือนแล้ว อีกสองวันเองก็ครบสองเดือนแล้ว แต่การเคยชินกับที่นี่ มันก็เป็นดาบสองคมสำหรับกับผม
ในด้านหนึ่ง การที่เคยชินกับสภาพแวดล้อมต่างๆ ที่นี่ ให้ผมสามารถดำเนินชีวิตอย่างไม่รู้สึกแปลกแยกกับสิ่งต่างๆ รอบตัวผมขณะนั้ ทั้งการกิน การนอน การเรียน และการใช้ชีวิตในทุกวัน
แต่ในทางกลับกัน ความเคยชินเหล่านี้กลับสร้างให้ผมประมาทในการดำเนินชีวิต เริ่มไม่ค่อยกระตือรือล้นในการใช้ชีวิต หรือเรียนรู้สิ่งแปลกใหม่อื่นๆ ซึ่งผมถือว่ามันป็นโอกาสที่ผ่านเข้ามาที่ผมควรไขว่คว้าไว้ แต่หลายครั้งผมกลับปล่อยผ่านไปเพียงเพราะว่า ไม่อยากทำอะไรใหม่ๆ เอาเสียดื้อๆ
ความเคยชินที่ตอนนี้เกิดขึ้นกับผม มันเป็นทั้งข้อดี และเสียในเวลาเดียวกัน 60:40
หลังจากนั่งเงียบๆ คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ไปคนเดียวสักพัก ผมก็เห็นว่า นับแต่พรุ่งนี้ ผมคงต้องทำอะไรใหม่ๆ ให้เกิดความท้าทายในการดำรงชีวิตอยู่ที่ประเทศสวีเดนของผมเสียให้ได้ เพื่ออย่างน้อยก็ได้ลด 40% ของด้านมืดของความเคยชินให้น้อยลงกว่านี้
ทุกคนก็คอยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยแล้วกันนะครับ
เคเจ
No comments:
Post a Comment